Rok 2022 jest Rokiem Marii Konopnickiej
Rok 2021 jest Rokiem Stanisława Lema
Rok 2020 jest Rokiem Bitwy Warszawskiej
Rok 2019 jest Rokiem Stanisława Moniuszki
Rok 2018 jest Rokiem Ireny Sendlerowej
– zdecydował Sejm RP, oddając w ten sposób
„HOŁD TEJ,
KTÓRA Z NAJWIĘKSZYM POŚWIĘCENIEM
DZIAŁAŁA NA RZECZ RATOWANIA DRUGIEGO CZŁOWIEKA”.
Rok 2017 – Rokiem Tadeusza Kościuszki
Zgodnie z tradycją powstał specjalny kącik poświęcony tej wspaniałej postaci.
Rok 2016 – Rokiem Henryka Sienkiewicza
W naszej szkole przygotowany został specjalny kącik poświęcony temu wybitnemu pisarzowi.


Sejm RP ustanowił 2014 Rokiem Jana Karskiego, by w ten sposób przypomnieć o polskim oficerze, kurierze
i Sprawiedliwym Wśród Narodów Świata.
Jan Karski urodził się przed 100 laty, 24 czerwca 1914 roku w Łodzi jako Jan Romuald Kozielewski. Należy do najwybitniejszych polskich osobowości XX wieku. W czasie II Wojny Światowej, jako kurier, przekazywał informacje władz Polskiego Państwa Podziemnego do rządu polskiego na uchodźstwie w Londynie i aliantom.
W roku 1942 Karski przekazał rządom i władzom stojącym na czele państw alianckich szczegółowy raport zawierający planowaną zagładę Żydów przez niemieckiego okupanta. Dokument zawiera także dokładny opis Polskiego Państwa Podziemnego i zorganizowanego ruchu oporu przeciwko nazistowskiej okupacji. W ówczesnej Europie dokument taki stanowił zjawisko wyjątkowe.
Rok 2014 poświęcony jest także Oskarowi Kolbergowi – wybitnemu kompozytorowi i folkloryście. Uważał on, że zachowanie tradycji, stworzy fundament sprzyjający odrodzeniu Polski.


Rok 2013 jest rokiem poety Juliana Tuwima. A także rokiem kompozytora Witolda Lutosławskiego i chemika Jana Czochralskiego. Skupmy się jednak na tym pierwszym, wybitnym poecie. W roku 2013 przypada sześćdziesiąta rocznica jego śmierci – zmarł 27 grudnia 1953 roku. W tym roku minie też sto lat od jego poetyckiego debiutu – publikacji wiersza “Prośba” w “Kurierze Warszawskim”.
“Obie rocznice stanowią okazję do oddania hołdu temu wielkiemu poecie, który kształtował język, wyobraźnię i społeczną wrażliwość wielu pokoleń Polaków, ucząc ich zarazem poczucia humoru i ukazując optymizm codziennego życia. (…) Poezja Juliana Tuwima jest jedną z najważniejszych w XX wieku propozycji uprawiania sztuki słowa. Bogata i różnorodna twórczość autora “Kwiatów polskich” stanowi żywotną i atrakcyjną propozycję dla odbiorców w każdym wieku. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu dorobku poety dla dziedzictwa narodowego, ogłasza rok 2013 Rokiem Juliana Tuwima” – głosi tekst przyjętej w grudniu 2012 uchwały.

Urodził się jako Henryk Goldszmit. Pochodził z żydowskiej rodziny, jego ojciec bardzo dbał o polonizację swoich dzieci, by potem w przyszłości było im łatwiej. Jednak, gdy Korczak miał 12 lat, ojciec zwariował i na młodego chłopaka spadł obowiązek utrzymania rodziny. Zaczął więc udzielać korepetycji, imał sie różnych zajęć. Przełomowym momentem w jego życiu była śmierć babci. To wtedy skończył się dla niego czas dzieciństwa, do którego miał wrócić po studiach medycznych, gdy w 1912 roku założył Dom Sierot.
Dzieciaki go uwielbiały, on je kochał ponad życie. Swoim sierotom stworzył namiastkę normalnego życia, był z nimi do samego końca, gdy w 1942 roku wsiadł ze swoimi podopiecznymi do pociągu do Treblinki.
Altruista, działacz społeczny, pediatra, radiowiec, literat, człowiek, który poza dziećmi nie widział świata, ale z drugiej strony był osobą zamkniętą w sobie, introwertyczną i nieco chimeryczną, ale również samotną. Nie potrafił wejść w głębsze relacje z innymi ludźmi, uciekał do swojego świata marzeń, to mu dawało siłę.
„Nie ma dzieci – są ludzie; ale o innej skali pojęć, innym zasobie doświadczenia, innych popędach, innej grze uczuć. Pamiętaj, że my ich nie znamy” – mawiał Stary Doktor. W 2012 roku będziemy mieli okazję poznać je lepiej, bo Rok Korczakowski będzie również rokiem, w którym powinniśmy się pochylić nad prawami tych najmniejszych.

W 2011 mija setna rocznica urodzin Czesława Miłosza. Urodzony w Szetejniach, w sercu litewskiego matecznika, wygnany stamtąd przez tragiczne wydarzenia XX wieku, mieszkał kolejno w Warszawie, Krakowie, Paryżu, Stanach Zjednoczonych, by u kresu stulecia powrócić do Polski.
Był nie tylko poetą, prozaikiem, tłumaczem, czytanym na całym świecie eseistą, ale także niezwykle wnikliwym obserwatorem i świadkiem epoki.

Wszystkie szkoły z naszej gminy wzięły udział w obydwu konkursach. Nad organizacją i przebiegiem czuwały panie Ewa Socha i Marta Jasik.
Emocji było wiele jak to na konkursach bywa!!! Nagrodzeni zostali najlepsi uczniowie (nagrody ufundował Pan Wójt Gminy), szkoły otrzymały dyplomy uczestnictwa, a opiekunowie podziękowania za udział w konkursie.